Valentijn?

Vandaag staat in teken van valentijn. Een dag dat we de liefde vieren en die ene persoon verrassen met een kaartje. Voornamelijk bedoeld om iemand anoniem te laten weten dat je verliefd op ze bent… Toch? Tenminste, dat is wat ik mij nog zo goed kan herinneren van mijn tiener tijd, en daar voor natuurlijk ook al. Ik kan mij een periode herinneren van toen ik denk ik 5-6 jaar oud was en 4x verkering had op het zelfde moment. Iedereen in het zwembad in Spanje kreeg verkering met mij. Oké dat was dan niet op Valentijns dag maar het is een herinnering van vroeger, dat liefde er eigenlijk al heel vroeg in zit. Tuurlijk tonen kinderen liefde voor hun ouders en broertjes of zusjes maar vanaf wanneer krijgen ze die vlinders in hun buik voor een ander? Ik denk dat ze eerst verliefdheid en ik vind je lief/aardig door de war halen. Maar toch, als ik dan filmpjes of foto’s zie van kleine kindjes die elkaar een zoen op de wang geven en de ander een gezichtje trekt dat die het niet zo leuk vind, dan smelt ik.

Brooklyn wil iedereen wel een kus geven hahaha en hij vind ook eigenlijk iedereen wel lief. Tuurlijk zit er vast een kindje in zijn klas die hij niet echt lief vind. Er komt natuurlijk een moment in zijn leven dat hij zelf een kaartje krijgt van een meisje/jongen of zelf een kaartje wil sturen. Voor nu hoop ik dat ik zijn grote liefde blijf. Ik probeerde hem vanmorgen uit te leggen wat valentijn is maar dat is toch best lastig merkte ik snel nadat ik het gesprek gestart was.

Sebas moest ook lachen want tja leg maar uit aan een 4 jarige wat valentijn is….. Maar goed hij nam genoegen met mijn gebrekkige uitleg!
Ik ben dus ook benieuwd of ze het in de klas gaan uitleggen en of het bij de leeftijd van 4-5-6 jaar al speelt.. Moederdag en vaderdag zit er nu al echt in en zodra dat er aan komen zie je ook echt dat hij helemaal trots is en het liefst meteen wil zeggen wat hij heeft gemaakt. Maar hoe zit dat dan met Valentijn? Wanneer komt het besef van deze dag?

Ik weet nog als kind dat ik echt uitkeek naar deze dag! Geweldig vond ik het. Ik kreeg ook (ja arrogant) veel kaartjes en hier en daar wel eens 1 roos. Ik heb het dan even puur uit mijn tijd van 5 tot 12 jaar hoor, want daarna werd het snel minder. In mijn puberteit merkte ik dat ik valentijn alleen leuk vond als ik echt een vriendje had want verrast worden door een geheime aanbidder gebeurde niet in de puberteit. Toen kreeg ik mijn eerste echte vriendje en ja die valentijn was wel leuk , alleen kreeg ik een cadeau wat meer voor hem was dan voor mij.  Maar goed dat deze jongen snel weg was uit mijn leven.

En toen kwam deze man:

Toen was hij daar, die prins op het witte paard: Oké geen wit paard maar de tijd stond echt even stil toen ik hem zag! We liepen letterlijk en figuurlijk tegen elkaar op bij de koffie automaat op het werk. Ik gooide er een hele hoge hoi uit en hij een hele lage hoi. Verwart liep ik snel weg. Eenmaal thuis was het eerste wat ik zei tegen mijn moeder: “mam ik heb zo’n leuke jongen ontmoet!”
“Oja schat wat leuk… ” “en hoe heet deze jongen?” “uhmmmm tja dat weet ik niet….”

De volgende dag besloot ik een rondje te maken in het bedrijf om te kijken waar hij eigenlijk zat en probeerde ik via via er achter te komen wat zijn naam was. Al snel vond ik hem en stelde ik mij voor. Er was een probleem…. Ik was niet de enige die hem gespot had…

De klik was er al snel en we draaide denk wel 3 maanden om elkaar heen. Geen van beide durfde de eerste stap te zetten, want hadden beide ook nou niet bepaald leuke relaties achter de rug. Toen was daar Yvonne. “Nou is het genoeg!” We hadden het over een film die we beide wel wilde zien maar nog altijd te angstig om elkaar te vragen. Toen Yvonne dat zei, schrokken we beide. “Waarom gaan jullie niet samen?”gooide ze er achter aan. “Uhm ja waarom eigenlijk niet”. En toen was de eerste stap gezet, samen zouden we naar de bioscoop gaan en tja als we dan toch die kant op gaan kunnen we ook wel een hapje eten vooraf.
Verder hoef ik natuurijk niet uit te leggen hoe het is afgelopen want 27 oktober zijn wij 14 jaar samen. 27 oktober was dus die dag dat we naar de bioscoop gingen en duidelijk maakte aan elkaar dat we elkaar echt heel leuk vonden. Na al die jaren ben ik nog gek op die Jongen (intussen man).
Sinds dien zijn we redelijk onafscheidelijk. Zijn we een paar dagen zonder elkaar? mis ik hem enorm.
Yvonne is helaas overleden maar zit nog diep in ons hart!

Je weet nooit wanneer je de ware tegen komt en je weet nooit wat de toekomst je brengt. Ik zeg wel altijd: probeer je het niet zal je nooit weten hoe het zou kunnen zijn. Liefde is mooi maar je moet er wel open voor staan en Hard voor vechten. Ook als je kinderen krijgt veranderd er veel in je leven. Hier heb ik een gezegde over

Een gezin begint met liefde voor elkaar, zonder deze liefde zou een gezin nooit zijn ontstaan! Elkaar de tijd geven en aandacht is heel belangrijk.

Wij hebben een tijdje valentijn echt gevierd. Gingen dan vaak uit eten en pakte een filmpje. Echter deden we dat zeker toen we jong waren wel 3-4 x per week hahaha dus tja of het echt met valentijn te maken had? Ik heb wel eens een knuffel van Sebas gehad en het grappige is dat ik die nu nog heb. De afgelopen jaren is valentijn een beetje minder geworden en dat komt niet door dat onze liefde minder zou zijn geworden hoor, Nee denk juist dat dit meer is geworden. Het is eigenlijk al een tijdje elke keer op een werkdag en tja dan is oppas regelen erg lastig. Daarnaast vinden we dat je de liefde voor elkaar niet op een dag alleen moet vieren maar elkaar elke dag moet laten weten dat je van elkaar houdt. Toch kijk ik altijd uit naar ons weekendjes met ze 2e. Nee het is niet dat ik het niet geweldig vind met ze 3e maar echt even tijd voor elkaar kan ik zo enorm van genieten. Zo hebben we jaarlijks wel ergens eens een overnachting. Elk jaar proberen we onze trouwdag met ze 2e te vieren en elk jaar proberen we op de 27e van oktober iets te doen om onze liefde voor elkaar te vieren. Vorig jaar was dit lekker uit eten met Brooklyn er bij maar meestal echt even Quality time.

Dit jaar zal wat raar worden qua Quality time want onze 2e wonder wordt verwacht in april. Ik weet niet of mijn mama hart hem dan na 2 maandjes al een nachtje kan laten slapen bij een ander. Oktober daar in tegen denk ik dat ik dat zeker wel kan! Ik denk dat we dan in oktober maar onze liefde extra moeten vieren.

Doen jullie iets aan valentijn? Hoe vaak gaan jullie met ze 2e weg? En voor mij de vraag aan jullie: hoe snel na de geboorte bleef jullie kindje ergens anders slapen?

Liefs,

Mandy