Afgelopen dinsdag hadden we de eerste afspraak met een IVF-arts.
Het was een duidelijk verhaal, maar mijn god, wat een informatie krijg je over je heen.
Veel vragen die dan ook opspelen in de spreekkamer en gelukkig werd er duidelijk echt tijd genomen om ons zo goed mogelijk in te lichten en wat nog fijner is, is dat ze je uitleggen dat ze je stapsgewijs inlichten en voorbereiden ook al hebben ze nu alles verteld.
Onze eerste echo met betrekking tot IVF zal dus ook al in juli plaats vinden dit is dus DE start van het IVF traject. Na deze echo als ik thuis kom ga ik starten met de eerste hormoon, de Decapeptyl. Deze heeft ongeveer dezelfde werking als de Lucrin (overgang) een dag later komt daar een 2e injectie bij de Gonal F deze stimuleert de follikel. Ja je leest het goed, 2 injecties zal ik moeten zetten, en dat met een naaldenangst.
Gelukkig heb ik al eerder de Lucrin zelf gezet en dit ging zonder problemen. De naalden die ik gezien heb in de spreekkamer zijn echt ieniemienie vergeleken met de Lucrin.
Om de 5 dagen krijgen we een echo om te checken hoe de eicelstimulatie gaat, gaat het goed blijft de dosering hetzelfde maar gaat het te snel passen ze het naar beneden aan (nee, de 2 injecties blijven hetzelfde alleen de hoeveelheid wordt aangepast) maar het kan ook zijn dat het te langzaam gaat en dan zullen ze de hoeveelheid verhogen. Zodra er genoeg eitjes zijn word ik gebeld dat ik moet prikken met een nieuwe injectie, de Ovitrelle. Deze is 36 uur voorafgaand van de punctie en is zeg maar de afsluitende injectie en zet de allerlaatste eirijpingsfase in gang.
De info die ik op dit moment gekregen heb over de punctie is dat deze inderdaad niet pijnloos is maar je krijg wel zware morfine in de bil gespoten en een slaaptablet zodat je suf bent maar wel aanwezig. In geval van de punctie weet ik dat ik wel nerveus zal zijn maar ik moet in mijn gedachten houden dat het een korte ingreep is die gedaan moet worden om onze wens in vervulling te laten gaan!
Na de punctie op dezelfde dag start ik met 2 Utrogestan capsules deze dien ik dan 3 maal daags vaginaal in te brengen hier mee stimuleer je het baarmoederslijmvlies.
Het laatste moet ik doen tot de zwangerschapstest in het ziekenhuis wat ongeveer 14 tot 16 dagen zal zijn na de terugplaatsing.
Het is dus een best spannend traject met veel afspraken en vooral veel injecties en hormonen enz.
Mocht de eerste poging niet gelukt zijn is het afhankelijk van mijn klachten of ik bijvoorbeeld weer even aan de Lucrin injectie (injectie om in de overgang te komen/zijn) moet voor 1 maand voor we verder gaan met de volgende pogingen.
De volgende pogingen zullen overigens ook iets anders lopen omdat er hopelijk bij deze eerste poging meerdere goede Embryo’s zullen zijn, afhankelijk van het aantal goede embryo’s weet je ook hoeveel pogingen er zijn zonder punctie.
Als er bijvoorbeeld bij de eerste punctie heel positief 8 embryo’s zijn heb je dus 8 pogingen tot een nieuwe punctie. Er zijn 3 puncties die worden vergoed.
Al met als dus veel info maar wel een duidelijk verhaal.
Wat wel een ander verhaal is maar eigenlijk even belangrijk is de vraag:
Wat als je zwanger bent geworden en er blijven nog een aantal gezonde Embryo’s over en je weet zeker dat je geen 3e kindje meer wil wat ga je dan met deze embryo’s doen?
Ik had er wel eens eerder over gehoord en kon mij toen al voorstellen dat deze keuze erg lastig te maken is.
Je hebt 4 keuzes:
1: De embryo’s kunnen worden gebruikt voor een ander paar met infertiliteitsprobleem (embryodonatie)
2: Het in kweek brengen van embryonale stamcellen voor geneeskundige doeleinden, medisch- en biologische wetenschappelijk onderzoek en onderwijs
3: Het verrichten van volgens de wet toelaatbaar wetenschappelijk onderzoek
4: Dienen te worden vernietigd.
Zoals je kunt lezen gaat het dus om Embryo’s en niet om zaadcellen of een eicel.
Ik vind dit toch een van de lastigste keuzes die ik voor mij heb gehad in het traject om zwanger te worden.
In mijn idee de onderstaande voor en nadelen op een rij:
1: voordeel is dat je iemand ander kan helpen hun grote wens in vervulling te laten komen. Omdat je weet hoe het is om moeilijk zwanger te worden weetje dat als dit je enige optie zou zijn je enorm dankbaar zou zijn als je een embryo kan krijgen. Ook zijn er niet heel veel embryo’s beschikbaar dus een wensmoeder krijgt maar maximaal 2 terugplaatsingen van een gedoneerd embryo dus als wij bijvoorbeeld 6 embryo’s over hebben helpen we 3 wensmoeders. Het heeft ook een strenge selectieprocedure dus je komt alleen in aanmerking als het echt niet anders kan.
Het nadeel is dat je weet dat als er een poging bij dit stel lukt er een biologisch kindje rond loopt van Sebastiaan en mij… Nadeel is dan ook het volgende wat en korte tekst is over de wet donorgegevens kunstmatige bevruchting: Volgens de wet Donorgegevens Kunstmatige Bevruchting hebben kinderen die uit donorembryo’s zijn ontstaan het recht om hun donatieouders op te sporen. De donatieouders verstrekken bij het begin van het donorschap persoonsidentificerende gegevens zoals naam, geboortedatum en adres. Daarnaast verstrekken zij enkele uiterlijke, sociale, medische en persoonlijke gegevens. Wanneer er een kind is geboren worden deze gegevens naar de Stichting Donorgegevens verzonden. Kinderen vanaf twaalf jaar kunnen vragen om nietpersoonsidentificerende gegevens om een eerste indruk te krijgen van hun biologische afkomst. Als een kind zestien jaar is, kan het een verzoek om persoonsidentificerende gegevens indienen.
2: voordeel is dat het in sommige gevallen erg goed is dat er onderzoeken gedaan worden want met deze wetenschappelijk onderzoek is het mogelijk geworden dat wij ivf kunnen krijgen.
Dit geld dus overigens ook voor keuze 3!
Ik heb me er iets in verdiept en in geval van de laatste studie vind ik dat ze wel goed werk verrichten. Bijvoorbeeld het onderzoek om te kijken of ze een embryo kunnen aanpassen voor stellen met een ernstige erfelijke ziekte. Door dit onderzoek is het misschien mogelijk dat we over 10 jaar deze mensen ook een kindje kunnen geven zonder de angst dat de erfelijke ziekte wordt overgedragen.
Het nadeel voor dus 2,3 en 4 is:
Het is je kindje, ja ik weet het! Het is een embryo maar het is een embryo wat een kindje zou zijn van ons. Het is ondanks dat het nog geen echte hartslag heeft in mijn gevoel al wel een leventje, echt een kindje van ons! En 2enadeel is dat je dus niet precies weet welke onderzoeken ze doen met deze embryo’s en of ze misschien over tig jaar worden gebruikt om zonder zwangerschap te laten volgroeien of zo iets. Ja ik weet het erg science fiction qua gedachten.
Maar goed op dit moment gaan we ons lekker voorbereiden op een weekje weg met ze 3e en genieten van elkaar!
Voor nu heb ik jullie dus weer even ingelicht over hoe het nu gaat 😉
Liefs,
Mandy