Rond de geboorte van Connor en ook daarvoor is er veel gebeur en als blogger is er geen betere manier dan het in een blog uit te leggen en in my case ook van mij af te schrijven 😉
ik wil wel alvast zeggen dat dit dus een lange blog gaat zijn. Ik knip hem bewust niet in stukken omdat ik het hele verhaal wil hebben opgeschreven!
Om de titel beter te kunnen uitleggen zal ik wat verder terug in de tijd moeten. Zoals vele die mij in deze tijd gevolgd hebben weten dat ik erg veel last had van stress. Extreme stress die er voor zorgde dat ik de hele dag door pijnlijke buiken had. Niet gewoon een pijnlijke buik maar zo erg dat ik gebonden was aan de bank en verder weinig kon. Ik voerde gesprekken met mama kitz en daar kwam uit dat ik mijn rust echt heilig moest zijn en dat stress een killer was. Op dat moment wist ik natuurlijk niet hoeveel invloed het had op mij en vooral op mijn baby in de buik, tot op de dag van vandaag voel ik mij mega schuldig tegen over Connor al kon ik zelf weinig doen aan de stress die door andere toen werd veroorzaakt. Wel wist ik dat ik een behoorlijke stap terug moest zetten. Door verschillende situaties die ik nu (nog) niet bekend kan maken door de gevoeligheid en vooral veiligheid voor mij zelf heb ik besloten dat als de tijd rijp is daar een andere blog over komt, ik vermoed dat het namelijk andere mensen misschien kan helpen. Ik kan dus niet vertellen wat er gebeurt is wat zoveel invloed heeft gehad op mij en hier baal ik enorm van want door te bloggen schrijf ik alles van mij af en is het een verwerking die nodig is voor mijzelf, maar goed…
In deze blog ga ik dus alleen vertellen wat er gebeurde net voor en rond de bevalling en natuurijk daarna.
“Wat is er nu precies gebeurd op 16 april 2019… Geboorte Connor!” verder lezen